1. Jak sprawdzić, czy drewno jest wystarczająco suche?
Najbardziej widoczną oznaką dobrze wysuszonego drewna są charakterystyczne spękania na jego powierzchni. Możesz też sprawdzić suchość drewna, uderzając dwoma polanami o siebie i słuchając wydawanego przez nie dźwięku. Wysuszone drewno wydaje „dźwięczny” odgłos. Możesz także włożyć polano do plastikowego worka, szczelnie go zamknąć i położyć w ciepłym miejscu. Jeżeli worek zaparuje od środka, oznacza to, że drewno jest jeszcze zbyt wilgotne, by nim palić.
2. Jaki gatunek drewna wybrać?
Za najlepsze do palenia uchodzą: jarzębina, buk, dąb, jesion, klon i brzoza. Buk i jarzębina dostarczają najwięcej ciepła w stosunku do objętości. Klon, dąb i jesion niewiele im ustępują. Brzoza, sosna, olsza czarna i wierzba są na trzecim miejscu. Za najmniej odpowiednie do palenia w piecu uznaje się topolę osikę, świerk i olszę szarą, ponieważ szybko ulegają spaleniu i wydzielają najmniej ciepła w stosunku do objętości. Jeżeli zamierzasz kupić opał, a ktoś zaproponuje Ci mieszankę drewna – warto zapytać, z jakich gatunków się składa, a najlepiej też w jakich proporcjach.
Wiele osób preferuje drewno drzew iglastych ze względu na przyjemne trzaskanie, ale nie sprawdza się ono zbyt dobrze w otwartych kominkach, ponieważ mocno iskrzy. Dotyczy to także sosny, a przede wszystkim świerka.
3. Jak poprawnie palić w piecu?
Chcąc napalić w piecu na drewno, musisz rozważnie wybierać, co do niego włożysz. Nigdy nie spalaj drewna malowanego lub impregnowanego ciśnieniowo, ani też tworzyw sztucznych zawierających chlor (PCV), które wydzielają bardzo trujące gazy. Nie używaj również drewna wyłowionego z morza. Jest one przesycone solą, która podczas spalania zamieni się w chlor. Aby została z niego usunięta sól, powinno leżakować przynajmniej kilka lat na dworze, w miejscu wystawionym na działanie warunków atmosferycznych.
Jeżeli przechowujesz drewno na dworze lub w chłodnym pomieszczeniu, przenieś je do domu mniej więcej na dobę przez planowanym użyciem, by osiągnęło temperaturę pokojową. Drewno rozpałkowe porąb na szczapki o średnicy ok. 4 cm, aby ułatwić sobie rozpalanie i zapewnić większy ciąg w kominie.
Przed rozpaleniem otwórz wszystkie przepustnice. Kominek może być wyposażony w jedną lub dwie.
Oto najprostsza metoda rozpalania w kominku:
- Połóż dwa polana na dnie komory spalania, a następnie ułóż na nich warstwowo kawałki drewna rozpałkowego, by zapewnić dopływ powietrza wtórnego. Na górze połóż średniej wielkości polano.
- Umieść 2 lub 3 kostki podpałki lub podobnego środka tuż pod górną warstwą szczapek, a następnie je podpal.
Dokładaj drewna do kominka często, lecz w małych ilościach. Jeżeli napalisz zbyt mocno, narazisz komin na niepotrzebnie silne oddziaływanie ciepła. Pal z umiarem i unikaj spalania z brakiem płomienia, przy którym może wydzielać się pył. Najlepiej palić tak, by ogień płonął żywo, a dym z komina był niemal niewidoczny.